Eduard die Belyer

Eduard die Belyer
Koning van Engeland
Eduard die Belyer
Huis	Wessex
Regeer	8 Junie 1042 – 5 Januarie 1066
Voorganger	Hartaknoet
Opvolger	Harold Godwinson
Eggenote	Edith van Wessex
Gebore	ca. 1003; Oxfordshire, Engeland
Oorlede	5 Januarie 1066; Londen
Vader	Ethelred II
Moeder	Emma van Normandië
Feesdag	13 Oktober

Sint Eduard die Belyer
Koning van Engeland, Belyer
Gebore	ca. 1003, Oxfordshire, Engeland
Sterfte	5 Januarie 1066, Londen
Vereer in	Rooms-Katolieke Kerk Oosters-Ortodokse Kerk Anglikaanse Gemeenskap
Heiligverklaring	13 Oktober 1161, Rome deur Pous Alexander III
Pelgrimsoord	Westminster-abdy
Feesdag	13 Oktober
Attribute	Koning gekroon met nimbus, septer, muurswaeltjie
Beskermheilige	Moeilike huwelike; Engeland (voor 1347); Engels koninklike familie; Konings

Eduard die Belyer (Engels: Edward the Confessor; ca. 1003 – 5 Januarie^[1] 1066) was een van die laaste Angel-Saksiese konings van Engeland. Hy het sy halfbroer Hartaknoet opgevolg en het van 8 Junie 1042 tot op 4 Januarie 1066 regeer.^[2] Hy word in die algemeen beskou as die laaste koning van die Huis van Wessex. Die laaste monarg is eintlik Edgar die Adeling, wat in 1066 vir ’n kort rukkie as koning uitgeroep is. Hy is egter nooit gekroon nie en het net sowat agt weke regeer.

1. ↑ Volgens sekere bronne was die datum 4 Januarie.
2. ↑ Die nommering van Engelse monarge het ná die Normandiese verowering van voor af begin – dis hoekom die nommering van Engelse konings met die naam Eduard of Edward eers begin met die latere Eduard I (1272–1307) en dit nie Eduard die Belyer, wat die derde koning Eduard was, ingesluit nie.